संपादकीय रचना आपली टायपोग्राफिक कौशल्ये कशी सुधारतील

आपण नियमित मासिकाचे वाचक असलात किंवा नसले तरीही, कागदी प्रकाशने अद्याप अशाच दैनंदिन दृश्यास्पद आहेत की ती नेहमी तशाच राहतात असे गृहीत धरणे सोपे आहे. खरंच, हे नियतकालिकांच्या यशस्वीतेपैकी एक आहे की दुमडलेल्या आणि बाउंड पेपर्सच्या मालिकेचे मूळ कार्यशील रूप शंभर वर्षांपासून मजबूत आहे.

परंतु तंत्रज्ञानाने सादरीकरण आणि मांडणीच्या नवीन पद्धतींना प्रोत्साहित केल्यामुळे त्या चमकदार, मॅट, लेपित किंवा कोक न केलेल्या कागदाच्या पृष्ठभागावर मुद्रित सामग्री बर्‍यापैकी बदलली आहे.सुधारित हाफटोन फोटोग्राफिक पुनरुत्पादन आणि लिथो प्रिंटिंग म्हणजे १ 40 s० च्या दशकात पिक्चर पोस्ट सारख्या बातम्या मासिके प्रथमच वाचकांच्या घरी युद्ध आणि शांततेचा फोटो-रिपोर्टिंग करण्यास सक्षम होती, जरी मुख्यतः काळ्या आणि पांढर्‍या.

दुसर्‍या महायुद्धानंतरच्या ग्राहकवादात झालेल्या वाढीने त्याच तंत्रज्ञानाला आज आपण जीवनशैली आणि फॅशन मासिके म्हणतो. विशेषत: व्होग आणि हार्परच्या बाजारपेठेदरम्यान न्यूयॉर्कच्या क्रिएटिव्ह प्ले-ऑफमध्ये नवीन संपादकीय तंत्राचे प्रयोग पाहिले गेले कारण प्रतिस्पर्धी प्रकाशक संस्था कॉंडे नास्ट आणि हर्स्ट यांच्या प्रत्येक किल्ल्यात प्रमुख सर्जनशील नावलौकिक मिळाला.

दोन युरोपीयन Europeanमिग्रस, अलेक्सी लिबरमॅन (ज्यांनी फ्रेंच फोटो-रिपोर्टिझ मॅग वूवर काम केले होते) आणि अ‍ॅलेक्सी ब्रोडोविच यांनी मासिकेचा कार्यभार स्वीकारला आणि आज आपल्याला मासिकाची कला दिग्दर्शन म्हणून ओळखले जाणारे शोध लावले. या दोन्ही मासिकांना अग्रगण्य कलाकारांची आणि आत्ताच्या कलाकारांशी घनिष्ठ संबंधांची परंपरा होती, परंतु वेगळ्या शिस्तीच्या रूपात डिझाइन अपरिचित होते. फोटोग्राफर समाविष्ट करण्यासाठी क्रिएटिव्ह पार्टनरशिप वाढविण्यात आली होती, ते सर्व महत्वाचे पॅरिस फॅशन शो वेगासाठी एक उत्प्रेरक होते (परत त्या काळात चित्रांना जहाजांद्वारे न्यूयॉर्कमध्ये परत आणावे लागले होते) तसेच सादरीकरणाची सर्जनशीलता आणि दोन्ही कला दिग्दर्शकांनी लेआउट विकसित करुन त्या आधारावर विकसित केल्या. त्यांच्या जन्मभुमीचा आधुनिकता.

अशाप्रकारे मासिक लेआउटची जुनी कलाकृती संपादकीय डिझाइनच्या आधुनिक कलेमध्ये विकसित झाली, शब्दांच्या अर्थ आणि ते एखाद्या शीर्षकाच्या व्हिज्युअल चारित्र्याचा आवश्यक भाग बनण्याच्या दृष्टीकोनांमधील संबंध. मजकूर फक्त पृष्ठांवर बसविला नव्हता, तो अभ्यास केलेल्या रचनांमध्ये रिक्त जागेचा विलासी वापर करुन चित्रण आणि छायाचित्रणात काम करण्यासाठी डिझाइन केले गेले होते. बोडोनीचे जाड आणि पातळ स्ट्रोक फॅशन आणि लक्झरीचे प्रतिनिधित्व करण्यासाठी आले, आजही संपादकीय, जाहिराती आणि पॅकेजिंगमध्ये ही भूमिका निभावते.

मॅगझिन आर्ट डायरेक्शनचे तीन घटक आता उपस्थित होते: चित्रण आणि छायाचित्रणात टायपोग्राफी जोडली गेली होती.

लिझरमॅन आणि ब्रोडोविच यांनी मासिकाच्या प्रकाशनात 60 च्या दशकातील तेजीसाठी देखावा सेट केला, जो ग्राहकवाद आणि जाहिरातींच्या बेबी बूमने चालविला होता. रंगाची छपाई सुधारली आणि अधिक परवडणारी झाली आणि प्रकाशक आणि संपादकांनी डिझाइनरना पृष्ठांमध्ये अधिक इनपुट करण्यास परवानगी दिली. जॉर्ज लोइस (यूएस एस्क्वायर) विली फ्लेखाऊस (ट्वेन), रुथ seन्सेल (यूएस हार्पर्स बाजार), डेव्हिड हिलमन आणि हॅरी पेक्सीनोन्टी (नोव्हा) यासारख्या आकडेवारीने लाभ घेतला आणि समकालीन ग्राफिक्सच्या अग्रभागी संपादकीय रचना ठेवली. हे शीर्षक त्यांच्या रेकॉर्डचा एक अद्वितीय ग्राफिक रेकॉर्ड प्रदान करतात, केवळ रेकॉर्ड स्लीव्ह डिझाइनद्वारे जुळतात.

सर्वोत्कृष्ट मासिके त्यांची वेळ दृश्यास्पद दर्शविण्याची ही भूमिका कायम ठेवतात, जवळजवळ डीफॉल्टनुसार - एकाच प्रकरणातील तात्पुरते स्वरुपाचे डिझाइन घटकांच्या विकासास अशा प्रकारे परवानगी देते की कॉर्पोरेट डिझाइन - बर्‍याचदा ब्रँडिंग मार्गदर्शक तत्त्वांमुळे प्रतिबंधित होऊ शकते - प्रतिकृती बनविण्यास संघर्ष करू शकते. दरम्यान, उत्पादनात त्वरित बदल होणे म्हणजे निर्णय लवकर घ्यावेत. मासिक तयार करणे ही एक सेंद्रिय प्रक्रिया आहे, जी परिपूर्ण मापदंड म्हणून नसून टेम्पलेट्स आणि स्टाईलशीटवर अवलंबून असते परंतु त्याऐवजी परिस्थितीनुसार ज्या प्रकारे मागणी घेते त्याचा फायदा घेण्यासाठी किंवा लढा देण्यासाठी मार्गदर्शन करतात. संरचनेचा आदर करणे आणि तोडण्याचा प्रयत्न करणे यामधील हा एक अविरत संघर्ष आहे. ब्रूडोविचचे विद्यार्थ्यांना ओरडणे - ‘मला आश्चर्यचकित करा’ - कदाचित 60 वर्षांपेक्षा जास्त वयाचे असले तरीही ते खरे आहेत.

बरीच ग्राफिक डिझायनर्स आकर्षक सामग्री आणि स्टाईलिश डिझाइनचे आकर्षक संयोजन मानतात जे ईर्ष्यासह उच्च-गुणवत्तेचे संपादकीय कार्य परिभाषित करतात, परंतु हाताळले जाणारे हस्तकला आणि कार्यरत प्रक्रिया लागू करण्याचे मार्ग आहेत जे जगातील सर्वोत्कृष्ट मासिके कॉर्पोरेट कार्यात आकारण्यास मदत करतात, ब्रोशरमधून. वार्षिक अहवाल. त्या नंतर अधिक.

माझ्यावर छाप पाडणारी पहिली मासिक नेव्हिल ब्रॉडीने डिझाइन केल्याप्रमाणे ‘फेस फेस’ होते. ब्रॉडीच्या टायपोग्राफिक डिझाईन्सने केवळ दादा आणि रचनात्मकतेवरच परिणाम साधला नाही, परंतु मी पृष्ठांच्या सामग्रीशी त्या डिझाइनशी संबंधित आहे आणि मी ब्रॉडीला देखील तसे सांगू शकते. त्याने शब्द वाचले होते आणि त्यांच्यावर टिपोग्राफिकरित्या प्रतिक्रियात्मक प्रतिक्रिया व्यक्त केल्या. ठळक शब्दांवर मुख्य बातमी दिली आणि त्यांचा विषय प्रतिबिंबित झाला. दीर्घकालीन सामग्रीसह काम करणा understood्या कोणत्याही डिझाइनरसाठी, कोणत्याही संदर्भात - आणि या प्रक्रियेमध्ये त्यांनी मासिकामध्ये सातत्याने बदलणारी व्हिज्युअल भाषा विकसित केली.

प्रेरणा मिळविणार्‍यांसाठी, संपादकीय डिझाइनचे कॅनन इतरत्र चांगले दस्तऐवजीकरण केलेले आहे - परंतु शोधण्यासाठी मुख्य आकडेवारीमध्ये रॉजर ब्लॅक, अँडी कोव्हल्स, सायमन एस्टरसन, जेनेट फ्रोलिच आणि फ्रेड वुडवर्ड यांचा समावेश आहे. समकालीन डिझाइनर्सपैकी मी जोप व्हॅन बेन्नेकोम, मिर्को बोर्शे, स्कॉट दादिच आणि मॅट विली यांना जोडेल. सर्वांचे चांगले संपादकीय डिझाईन काय आहे या कल्पनेत आपले योगदान आहे. साप्ताहिक, मासिक, आर्ट मॅग किंवा टीव्ही सूचीमध्ये काम करत असो, त्यांनी कला उद्देश आणि टायपोग्राफिक डिझाइन एकत्र केले आहे.

तरीही अशी पुष्कळ मासिके आहेत जिथे सामग्री डिझाइन करते. साप्ताहिक सेलिब्रिटीची शीर्षके टायपोग्राफी आणि डिझाइनचा उपयोग त्यांच्या सुलभ अभिव्यक्तींमध्ये करतात - मला माहित आहे की मी अन्यथा सिद्ध करण्याचा प्रयत्न केला आहे. येथे डिझाइन पूर्णपणे शब्दांच्या आवाजावर असते, संपूर्ण जोर देण्यासाठी आणि यादृच्छिकपणे नवीन टाईपफेस वापरण्यासाठी रफ आणि रेडी टाइप वापरला जातो. प्रकारांपेक्षा त्यांची ओळख कच्च्या पपाराझी फोटोग्राफी आणि खडबडीत रंगावर अधिक अवलंबून असते.

सर्जनशील प्रयत्नांच्या इतर क्षेत्रावर प्रभाव टाकण्याची शक्यता नसून, मासिकेच्या या विशिष्ट उपसामाची रचना आपल्या थ्रो-वे संस्कृतीतल्या सर्वात वाईट जादूचे प्रतिबिंबित करते. गंमत म्हणजे, त्या बाबतीत तरी त्यांची रचना आणि आशय उत्तम विवाह आहेत.

मॅगझिन जगाच्या बाहेरील डिझाइन आणि इतर सामग्री यांच्यात सहजीवन संबंध साधण्याच्या दृष्टीने डिझाइनच्या इतर क्षेत्रांमध्ये तुलनात्मक आव्हानांचा सामना करावा लागतो. फ्रॉस्ट Design * डिझाइनचे क्रिएटिव्ह डायरेक्टर विन्स फ्रॉस्ट यांना संपादकीय आणि कॉर्पोरेट डिझाइन कॅम्प दोन्हीचा अनुभव आहे. तो संभाव्य क्रॉसओव्हरबद्दल उत्साही आहे, परंतु आव्हानांबद्दल वास्तववादी आहेः "कॉर्पोरेट संप्रेषणांची रचना करताना आपण संस्थेस त्याची कथा सांगण्यास मदत करण्याचा प्रयत्न करता, परंतु बर्‍याचदा आपण ज्या मार्गदर्शक तत्त्वांसह कार्य केले पाहिजे त्यामध्ये कोणतीही कल्पनाशक्ती नसते," तो दु: खी आहे. "आपणास त्या टूल किटचे विस्तारीकरण करण्यावर लक्ष केंद्रित करावे लागेल, ग्राहकांना फक्त माहिती न देता प्रेक्षकांच्या करमणुकीवर लक्ष केंद्रित करण्यास प्रोत्साहित करावे."

काही मासिके त्यांची पृष्ठे वर्धित करण्यासाठी डिझाइनचा योग्य फायदा घेण्यास असमर्थ आहेत, तर काहींनी ते न करणे निवडले आहे. तेथे इंडी मॅग आणि झिनेची एक संपूर्ण शैली आहे जी तथाकथित ‘चांगल्या’ डिझाइनच्या कल्पनांना ज्ञानाने आव्हान देते. द्वैवार्षिक जर्मन शीर्षक ०२२ सी हे सर्वात प्रमुख उदाहरण आहे, संपादक जोर्ग कोच आधुनिकतावादी हेलवेटिकाकडून माइक मुररे यांनी २०० 2007 च्या पुन्हा डिझाइनमध्ये जाणीवपूर्वक सिस्टम फॉन्टच्या अस्थिर सेटकडे स्विचचे निरीक्षण केले.

पूर्वीच्या प्रकरणांचे अत्यंत टायपोग्राफी थोडे शांत झाले असेल, परंतु नवीन समस्या अद्याप आश्चर्यचकित झाल्या आहेत. टाइपफेस आणि लागू केलेल्या प्रभावांची निवड - बाह्यरेखा, कृत्रिम आकुंचन, 3 डी प्रस्तुतीकरण आणि बरेच काही - कला, फॅशन आणि डिझाइनचे आव्हानात्मक एकत्रित कव्हरेज अचूकपणे प्रतिबिंबित करते.

असा प्रयोग कोनाडा संस्कृती मासिकाला अनुकूल ठरणार आहे, परंतु मुख्य प्रवाहाचे काय? आम्हाला टायपोग्राफिक प्रेरणेसाठी व्होग 032 सी शोधत दिसेल हे संभव नाही, परंतु आश्चर्यकारक ठिकाणी अद्याप आश्चर्यचकित होऊ शकतात. फ्रॉस्टने म्हटल्याप्रमाणे, मासिकाच्या जगाच्या अगदी टोकाच्या टप्प्यावर असूनही, दोन्ही पदव्या समान आहेत परंतु त्यामागील संस्थेऐवजी सामग्री विक्री करणे ही लक्झरी आहे.

ते म्हणतात: “वास्तविक मासिकेंना कथा विकायला, इच्छा निर्माण करण्यासाठी आणि विक्री आकर्षित करण्यासाठी कठोर परिश्रम करावे लागतात. "ग्राहकांनी खरेदी केलेली सामग्री ही आहे. कॉर्पोरेट प्रकाशन ही आपली मालकीची संस्था विकत आहे. व्होगच्या प्रत्येक आवृत्तीची कल्पना आहे की लोकांना कॉंडे नास्टमध्ये खरेदी करण्यास प्रोत्साहित करण्यासाठी एक नाटक आहे."

गेल्या चार वर्षांपासून, सॉफ्टवेअर आणि डेटा अ‍ॅनालिसिस कंपनीच्या मालकीचे साप्ताहिक व्यवसाय मासिक संपादकीय डिझाईनसाठी प्रत्येक पुरस्कार जिंकत आहे. क्रिएटिव्ह डायरेक्टर रिचर्ड टर्ली (आता एमटीव्हीवर) ब्लूमबर्ग बिझिनेसवीक येथे २०० editor मध्ये संपादक जोश टिरंगीयलमध्ये सामील झाले आणि लगेचच या पदव्याला पुन्हा सामोरे गेले. निकाल? मजबूत संपादक-आणि-डिझाइनर टीमने एकत्रित केलेले संपादकीय डिझाइनची शक्ती दर्शविणारा एक असाधारण प्रकल्प.

मला बर्‍याचदा विचारले जाते, ’संपादकीय रचना म्हणजे काय?’ आणि ब्लूमबर्ग बिझिनेसवीक माझ्या उत्तराचे उत्तम प्रतिनिधित्व करतात. संपादकीय डिझाइन समस्येद्वारे वाचकास मार्गदर्शन करणे आणि नेव्हिगेट करणे आणि समान वाचकास समस्येच्या बर्‍याच भागात आकर्षित करण्यासाठी आणि त्यात व्यस्त ठेवण्यासाठी पात्र आणि भिन्नता प्रदान करणे दरम्यान संतुलन ठेवते. मासिकाने या समीकरणाचा पहिला भाग दृढ ग्रिड आणि टायपोग्राफिक प्रणालीद्वारे प्राप्त केला आहे ज्या प्रत्येक पृष्ठावर अधोरेखित करतात. बर्‍याच सामग्रीमध्ये फिट असताना आणि बर्‍याच विभागांमधून अगदी स्पष्ट नेव्हिगेशन प्रदान करताना हे अत्यंत वाचनीय आहे. पृष्ठे सुखावह सोपे दिसतात परंतु अत्यंत परिष्कृत आणि अत्यंत अभियंते आहेत.

या टायपोग्राफिक रचनेच्या शीर्षस्थानी व्हिज्युअल कॅरेक्टर जोडण्यासाठी छायाचित्रे, इन्फोग्राफिक्स आणि इलस्ट्रेशन जोडण्यासाठीही काही वाव आहे. हे ग्रिड रचना खंडित करण्यासाठी वापरले जातात, बहुतेकदा हाताने काढलेल्या घटकांसह आणि पृष्ठाच्या पृष्ठभागावर माहितीच्या लहान तुकड्यांसह. यापैकी बर्‍याच घटकांना उत्स्फूर्त वाटणे केवळ आठवड्याच्या बातम्यांमध्येच भर घालते.

तंत्रज्ञान आता आराखडा आणि टायपोग्राफी संरचनेची प्रत्येक तपशील आगाऊ सेट करण्यास अनुमती देते, डिझाइनरला सामग्रीच्या वैयक्तिक घटकांवर योग्य प्रमाणात बदल दिसल्यास प्रतिक्रियेच्या अंशांवर प्रतिक्रिया देण्यास मुक्त करते. पण पुढचे मुखपृष्ठ ब्लूमबर्ग बिझिनेसवीकचा तारा आहेत. मासिकाचा लोगो हा भारी संस सेरीफ मॉडर्निझमचा एक तुकडा आहे जो कव्हरवर बसतो आणि आठवड्यात आठवड्यातून सर्व काही बदलत असते. कव्हर स्टोरीचे शेअर स्टॉक फोटो, स्टुडिओ शूट, स्पष्टीकरण, टायपोग्राफी किंवा संयोजन यांचेद्वारे प्रतिनिधित्व केले जाऊ शकते.

प्रत्येक कव्हर हा साप्ताहिक कार्यक्रम असतो. येथे कोणतेही टेम्पलेट नाही, फक्त एक मजबूत, थेट कल्पना. हे सर्व बदल - अगदी प्रसंगी लोगोचा प्रकार देखील कथेसाठी अनुकूल केला गेला.

प्रत्येक कव्हरमागील विचार आणि दिशा प्रत्येक वेळी भिन्न असूनही त्यांना सेट म्हणून एकत्र ठेवते. सर्व लोकप्रिय संस्कृती संदर्भात आहे - कॉम्प्यूटर गेम्स, मंगा, फॅशन शूट, जुन्या मासिके - परंतु नेहमीच मासिकेला अनुरुप तज्ज्ञ वजन देऊन हाताळले जातात. हे बीबीडब्ल्यू कव्हर्स हे आजच्या लवचिक ब्रँड आयडेंटिटीच्या संपादकीय समतुल्य आहेत आणि त्यामागील कलाकुसर डिझाइनच्या जवळजवळ कोणत्याही क्षेत्रात लागू केले जाऊ शकते.

संपादकीय डिझाइनमधील मंत्र - तो मुद्रित, अॅप्स किंवा ऑनलाइनसाठी असला पाहिजे - हा सामग्रीनुसार आहे. तेथे कोणतेही नियम पाळले जात नाहीत आणि कधीकधी मासिकाच्या विरूद्ध खूप स्वातंत्र्य कार्य करते. ओपन थोडक्यात आशीर्वाद आणि शाप दोन्ही असतात.

सर्वात यशस्वी मासिकांद्वारे सामायिक केलेला एक सामान्य घटक म्हणजे लीड क्रिएटिव्ह्जची एक जोडी जो या आव्हानांमधून शीर्षक वाढवू शकते. संपादक आणि डिझायनर यांना काय करायचे आहे याची एक स्पष्ट कल्पना आहे आणि एक दृष्टी सामायिक करा. हे डायनॅमिक जाहिरातींमध्ये कॉपीराइटर आणि आर्ट डायरेक्टर यांच्यात पारंपारिक कार्यरत संबंधांशी तुलनात्मक आहे आणि फ्रॉस्टच्या मते, ही इच्छा बाळगण्यासारखे काहीतरी आहे.

"माझा विश्वास आहे की जोपर्यंत आपण एक चतुर संपादक आणि संपूर्ण संपादकीय कार्यसंघासह कार्य केले नाही जोपर्यंत आपल्याला सहयोगात्मक प्रयत्न आणि कथा सांगण्याचा व्यवसाय लक्षात येतो." "आशय नेहमी नायक असावा."

न्यूजस्टँड प्रकाशनांवर काम केल्यापासून तेच संपादकीय चॉप्स डिझाइनच्या प्रत्येक बाबीला लागू होतात असा विश्‍वास लंडन डिझाईन एजन्सी वर्णमाला देते. "सर्जनशील आणि कॉर्पोरेट टायपोग्राफीसाठी आम्ही ज्या दृष्टिकोनातून लागू करतो त्यामध्ये बरेचदा फरक असतो, मुख्यत: नंतरच्या ब्रँड मार्गदर्शकतत्त्वांद्वारे घातलेल्या अडचणींमुळे," सर्जनशील भागीदार टॉमी टेलर कबूल करतो. "परंतु एक नियम कायम राहतो - सामग्री एक महत्त्वाची गोष्ट आहे. सर्जनशील तुकडा असो की कॉर्पोरेट, सर्वोत्कृष्ट लेआउट शब्द साजरे करतात. दोघेही केवळ सुंदरच नव्हे तर वाचनासाठी आमंत्रित केले जावेत."

क्रिएटिव्ह्ज मधील डायनॅमिक वर्णक्रमानुसार महत्त्वाचे आहे: "यशस्वी संपादक आणि कला दिग्दर्शक नाते एकमेकांना जिथे जास्तीत जास्त पुढे ढकलतात," एजन्सीचे इतर सर्जनशील दिग्दर्शक बॉब यंग यांनी नमूद केले. "जर आपण दोन्ही भूमिकांचा त्रास घेत असाल तर स्वत: ला आणि क्लायंटला धक्का देणे ही आपली जबाबदारी आहे."

कथानकांकडून कथानकांकरिता बर्‍याच ओठांची सेवा दिली जाते, परंतु असे यशस्वीरित्या करण्यासाठी त्यांना हे पटवून द्यावे लागेल की डिझाइन ही सामग्री सामग्रीपेक्षा वेगळी सेवा नाही. लेआउटसाठी डिझाइनरला ईमेल पाठविण्याचे दिवस गेले आहेत; आज लेखक आणि डिझायनर यांनी एकमेकांच्या बाजूने कार्य करणे आवश्यक आहे आणि क्लायंटला मजकूर आणि प्रतिमेचे मिश्रण म्हणून बदलण्यासाठी आणि बदलण्यासाठी लवकर कल्पनांसाठी तयार असणे आवश्यक आहे. यात बर्‍याच हातांनी वस्तूंचा समावेश आहे, परंतु अंतर्भूतपणे ग्राहकांना खरोखरच गुंतवून ठेवणार्‍या सामग्रीची इच्छा पूर्ण होईल.

"मला असं वाटत नाही की डिझाइन आणि सामग्री दरम्यान यशस्वी कनेक्शन होण्यासाठी डिझाइन हेतुपुरस्सरपणे नितळ, फॅशनेबल किंवा आक्रमक असणे आवश्यक आहे." "कॉर्पोरेट क्लायंट्ससह रूढीवादी सामग्री त्याचे कुरूप डोके पाळत राहू शकते, परंतु क्लायंटला त्यांच्यासाठी आणि वाचकांसाठी उपयुक्त अशा सामूहिक निष्कर्षापर्यंत मार्गदर्शन करणे हे आमचे कार्य आहे."

मासिक जगात मागे, संपादकीय ऐक्याचे माझे आवडते उदाहरण फॅन्टेस्टिक मॅन. या पुरुषांचे द्वैवार्षिक एक जीभ इन गाल पात्र प्रस्तुत करते जी फॅशन जगाला आवडते, ती विडंबन करण्यास तयार असताना. 'मिस्टर बोरिस बेकर' आणि 'मिस्टर जेरेमी डेलर' या मासिकाच्या नावापासून ते त्यांच्या योग्य शीर्षकाच्या आधी कमानी आणि अप्रसिद्ध 'टेनिस सुपरस्टार' आणि 'द पॉप्युलर आर्टिस्ट' यांच्या बरोबर त्यांची योग्य ओळख आहे, याची स्पष्ट ओळख आहे त्याच्या डिझाइनद्वारे जोर दिला.

साधे मोनोक्रोम टायपोग्राफी संपूर्ण स्तंभ नियमांशिवाय इतर अलंकारांसह वापरले जाते. लोगो कॅपिटलिज्ड टाइम्स रोमनचा वापर करतो, जो शरीरात कॉपी म्हणून थोड्या वेळासाठी वापरला जातो, चवदार सेन्स टाइपफेसची निवड बदलत आहे. मथळे एकतर आच्छादित किंवा अतिशय सूक्ष्म असतात, त्यामध्ये काहीही चुकत नाही.

नेट ए पोर्टरच्या पुरुषांचे ऑनलाइन शॉप अशीच एक वेगळी ओळख अंगिकारते हे निराशाजनक आहे परंतु कदाचित यात काही आश्चर्य नाही. श्री पोर्टर डिझाईन आणि भाषेमध्ये फॅन्टास्टिक मॅनच्या अगदी जवळचे आहेत, परंतु समान व्हिज्युअल प्रांतावर तो पोर्टरपेक्षा कमी हुशारीने स्थित आहे, त्याच कंपनीच्या महिला दुकानानं नुकतंच प्रसिद्ध केलेले हे शीर्षक.

विपणन वाहन म्हणून प्रिंटवर विश्वास व्यक्त करणारा हा आपला सर्वात अभिनव ऑनलाइन व्यवसाय आहे. हुर्रे! आणि या वर्षी मुद्रित करण्याच्या पहिल्या वेबसाइटपासून ते बरेच दूर आहेत. परंतु आम्हाला पोर्टरमध्ये जे मिळते ते म्हणजे पारंपारिक महिलांच्या मासिकाची एक नक्कल प्रत.

सेवा आणि ब्रँडला समर्थन देण्यासाठी मासिके तयार करणे ही नवीन कल्पना नाही: ग्राहक प्रकाशन उद्योग 30 वर्षांपेक्षा जास्त जुना आहे. परंतु अशा पहिल्या मासिके अस्तित्त्वात असलेल्या शैलीच्या गरीब प्रती होत्या आणि आम्ही त्यास मागे गेलो आहोत.

फॅन्टेस्टिक मॅन आणि त्याची बहीण शीर्षक द जेंटलवुमन या कार्यालयाकडून अधिक चांगली उदाहरणे आहेत, जिथे संयुक्त सर्जनशील कार्यसंघ सीओएस सारख्या ब्रँडसाठी मासिके तयार करते. हे परिचित तंत्र आणि उपकरणांचा वापर करतात, ब्रँडच्या जाहिरातीनुसार बुद्धिमानपणे तयार केले जातात. जरी स्वत: ची स्पष्टपणे जाहिरात करणारी साधने असली तरी ती त्यांच्या स्वत: च्याच सुंदर आहेत आणि त्याकरिता त्या सर्वांत शक्तिशाली आहेत.

फ्रॉस्ट म्हणतात, “काही कॉर्पोरेट प्रकल्प त्यांच्या प्रेक्षकांना आकर्षित करण्यासाठी अत्यंत प्रयत्नशील असतात, परंतु आपण कितीही छान, ठळक किंवा गतिशील दिसण्याचा प्रयत्न केला तरी विषय नेहमीच कोरडे आणि न समजण्यासारखे असतात,” फ्रॉस्ट म्हणतात.

"महान संपादकीय जिज्ञासूंच्या मनात येते ज्यांना आवडलेल्या कथा सापडतात," तो शेवटी बोलतो. "या विषयाबद्दल उत्साही किंवा किमान रस असणारा लेखक शोधा. जर ते ते पैशासाठी पूर्णपणे करतात तर ते माहितीपत्रक होईल."

शब्द: जेरेमी लेस्ली

संपादकीय स्टुडिओ मॅगकल्चरचे क्रिएटिव्ह डायरेक्टर, जेरेमीकडे मासिकाच्या डिझाइनचा 25 वर्षांचा अनुभव आहे आणि त्याने या विषयावर तीन पुस्तके लिहिली आहेत. हा लेख मूलतः संगणक कला अंक 229 मध्ये आला.