जेव्हा तो तरुण होता, तेव्हा जोनाथन बर्नब्रूक यांनी स्मशानभूमीत बराच वेळ घालवला. काळजी करू नका, हे मॉरिसी प्रवृत्तीमुळे झाले नाही आणि त्याच्याबद्दल नोस्फेराटूचे काहीही नाही. टायपोग्राफीचा अभ्यास करण्यासाठी तो तेथे होता. जुन्या हेडस्टोन आणि स्मारकांवरील कोरीव मजकूर हा त्याच्यासाठी एक प्रमुख प्रेरणा आहे आणि बायकोन लेटरफॉर्मला आधुनिक आवाज देणे, अनुकूलित करणे आणि देणे हा त्याच्या कामाचा मुख्य भाग आहे.
“मी हायगेटमध्ये राहतो, कारण तेथेच हायगेट कब्रस्तान आहे. टायपोग्राफी आणि वातावरणासाठी मी लहान असताना स्मशानभूमी आणि थडगे ही एक वास्तविक प्रेरणा होती, ”बर्नब्रूक सुरु करते. “मला शास्त्रीय टायपोग्राफीची आवड होती आणि त्यासाठी लंडनमध्ये जाण्यासाठी ज्या ठिकाणी मी शिकत होतो तेथे चर्च आणि स्मशानभूमी आहेत. हायगेट विशेषत: चांगले आहे, कारण ते पूर्णपणे ओव्हरग्राऊंड झाले आहे. या हरवलेल्या सभ्यतेकडे जाण्यासारखे आहे. जेव्हा आपण आत गेलात तेथे सर्वत्र झाडे होती आणि ग्रेव्हटोन्स, आयव्हीने झाकलेले आणि तुटलेले. हे खरोखर एक सुंदर वातावरण आहे. ”
त्याला शास्त्रीय पत्रलेखन इतके मनोरंजक का वाटले यामागील सर्व कारणे आहेत. एक म्हणजे दगडात कोरलेल्या गोष्टीची कायमस्वरूपीता, ही आजच्या काळातील संस्कृतीच्या उलट आहे. हेडस्टोन एखाद्याच्या आयुष्याची तीन ओळींमध्ये बेरीज करतो, परंतु ते टाकून देता येत नाही. त्याला आणखी एक गोष्ट आवडली की ती म्हणजे आजही शिलालेख योग्य रचना मानले जात नाहीत - त्या अर्ध-कुशल लोककला म्हणून ओळखल्या जातात.
तो म्हणतो: “सामान्य माणसाच्या दफनभूमीला योग्य कला, डिझाइन किंवा टायपोग्राफी मानले जात नाही आणि मला ते खूपच रुचीदायक वाटते,” तो त्याच्या चहाच्या घोकट्याकडे पाहत शांतपणे, विचारपूर्वक बोलला. “नॉन-डिझाईन हा समकालीन ग्राफिक्समधील सर्जनशीलतावरही खूप जोरदार प्रभाव आहे. लोकांना असे काहीतरी सापडते जे डिझाइनरद्वारे तयार केले गेले नाही परंतु ते सौंदर्याच्या दृष्टीने ते त्यांच्या कामात आणतात. "
बर्नब्रूकची फाउंड्री, व्हायरसफोंटस कडील सर्वात ताजी रिलीझ म्हणजे प्रीओरी एक्यूट. याने प्रीओरी कुटूंबाचा एक दर्शनी चेहरा जोडून त्याने प्रथम दशकांपूर्वी विकसित करण्यास सुरवात केली. त्याच्या हाताने कोरलेल्या स्क्रिप्टचा प्रभाव त्याच्या थ्री डी ग्रूव्ह्स आणि शेडिंगमध्ये स्पष्ट आहे. परंतु यापूर्वी फॉन्टच्या सेरिफ आणि सेन्स सेरिफ मजकूर आवृत्त्या देखील बर्नब्रूकच्या शास्त्रीय अक्षरेच्या प्रेमामुळे झाली. व्हायरस सोबत, बार्नब्रूक एक डिझाइन स्टुडिओ चालविते, जिथे प्रीओरीचा मोठ्या प्रमाणात वापर केला जातो. स्टुडिओच्या डिझाईन्स, अल्बम कव्हर्स आणि रोपपोंगी हिल्ससाठी जपानमधील जबरदस्त विकास, ज्यात दुकाने, एक आर्ट गॅलरी, सिनेमागृह आणि हॉटेल समाविष्ट आहेत अशा ओळख कामाच्या भागाच्या रूपात आपल्याला हे दिसेल.
प्रीओरीचा इतर डिझाइनर्सद्वारे मोठ्या प्रमाणात वापर केला जातो, त्यापैकी काही बार्नब्रूकच्या दाराशीच आहेत. एकदा बर्नब्रूक स्टुडिओच्या रस्त्याच्या कडेला आरचर स्ट्रीट बारच्या वर एक नवीन चिन्ह रंगवलेला दिसला. जेव्हा तो परत विचार करतो तेव्हा तो हसतो. “चिन्ह लेखक हे करीत होते आणि मी म्हणालो, 'तुम्हाला हा फाँट आवडतो का?' तो म्हणाला, 'हो, हो, होय, पण तो फोटो काढण्यासाठी आम्ही तुमच्यावर शुल्क आकारले आहे.' आणि मी म्हणालो, 'मी केले फॉन्ट ''!
हायगेटमधील त्याच्या घरापासून ते अपोलो थिएटरच्या मागे, पिक्काडिली सर्कसच्या काही ब्लॉक्सपासून मध्य लंडनच्या त्याच्या स्टुडिओपर्यंत द्रुत प्रवास आहे. जर हवामान पुरेसे उबदार असेल तर तो सायकल चालविणे पसंत करतो. तो म्हणतो की तुम्ही गाडीत बसण्यापेक्षा आपल्या आजूबाजूच्या जगाशी अधिक व्यस्त आहात. त्याच्याकडे कार नाही आणि वाहन चालवू शकत नाही आणि कदाचित असेच राहील. तथापि, लंडनमध्ये कार आवश्यक नाही, जिथे तो नेहमी कार्यरत असतो. नेहमीच रस्त्यांची कामे असू शकतात आणि कुरूप नवीन घडामोडी पुढे जाऊ शकतात परंतु त्या शहराची दोलायमानता त्याला आवडते. पर्यटन क्षेत्रे टाळणे, तो अजूनही योग्य वातावरणासह रस्त्यांना शोधतो. फ्लीट स्ट्रीट जरी सर्व वर्तमानपत्रे गेली असली तरी ती याक्षणी आवडते आहे.
हे लंडनच्या उत्तरेकडील दूरच्या सीमेवर ल्यूटनशी तुलना करते - जिथे तो मोठा झाला. त्याचे दोन्ही पालक तिथल्या व्हॉक्सल फॅक्टरीत काम करत होते आणि जर ते बंद नसतं तर कदाचित तिथेही नोकरी मिळवली असती. शास्त्रीय टायपोग्राफीबद्दलचे त्यांचे प्रेम त्या ठिकाणी प्रतिक्रिया म्हणून विकसित झाले. ते म्हणतात, “मी हे फारसे करू नये. "कोणताही इतिहास नव्हता, हे फक्त एक आधुनिक औद्योगिक शहर होते त्यामुळे मला असे समजू शकते की मी अशा प्रकारचे टाइपोग्राफी आणि सौंदर्यशास्त्र यावर नैसर्गिकरित्या कसे आकलन केले - जे मला पुढे आणले गेले त्याच्या उलट आहे."
जेव्हा ते लंडनमध्ये डिझाइनचा अभ्यास करण्यास सोडले, तेव्हा मुख्य थीम मॉडर्निझम होती. ल्यूटनप्रमाणेच त्यांच्यासाठीही आधुनिकतेमध्ये चैतन्याचा अभाव होता. इतिहास, संस्कृती आणि दळणवळण स्वच्छ, संघटित परंतु शेवटी अरुंद सौंदर्यात्मक, मध्यमवर्गीय पांढर्‍या युरोपियन लोकांनी स्वप्नात पाहिले. त्याचा त्याच्याशी कोणताही संबंध नाही, म्हणून त्याने कमी केलेल्या गोष्टींपेक्षा जीवनात प्रतिबिंबित करणार्‍या गोष्टी तयार करण्यास सुरवात केली.
ते म्हणाले, “years० वर्षांपूर्वीच्या अद्भुत आधुनिक इमारती आता कचर्‍याच्या दिसतात आणि त्या मोडल्या जात आहेत.” “आणि सर्व छान युरोपियन वर्तमानपत्रांसाठी वापरल्या जाणार्‍या हेल्व्हेटिकाचा उपयोग माझ्या स्थानिक शहरातील डोल कार्यालयातही केला जात असे. याची वेगवेगळी संघटना होती - त्या सर्व आधुनिकतेमध्ये अधिकार व जीवनशैली होती, समाजवादी स्वप्नवत कल्पना नव्हती की ती सुरू झाली. ”
बार्नब्रूक यांनी गेल्या काही वर्षांत प्रसिद्ध केलेल्या काही फॉन्टची नावे तुम्हाला हसतील. बस्टार्ड, एक्सप्लेटिव्ह, मॉरॉन किंवा टॉरेटसह काही लेआउट कसे करावे? ऑलिम्पिक्स किंवा इन्फिडेल, कदाचित? या मनोरंजक आणि काहीसे विरोधाभासी शीर्षक बार्नब्रूक वृत्ती निश्चितपणे प्रतिबिंबित करतात, परंतु ते स्वतः टाइपपाइसेसबद्दल काहीतरी सांगतात. त्याच्यासाठी, टाइपफेसचे नाव विविध स्तरांवर कार्य केले पाहिजे.
२०० 2005 मध्ये रिलीज झालेल्या टोर्रेटे हे एक उत्तम उदाहरण आहे. हे न्यूरोसायकायट्रिक डिसऑर्डर टोररेट्स सिंड्रोम नंतर नाव देण्यात आले आहे. काही पीडित व्यक्ती अत्यंत अयोग्य क्षणी अत्यंत वाईट शब्दांची भांडे रोखण्यास असमर्थ असतात. हे आमच्या बोलण्याच्या सामान्य सीमांशी विरोधाभास आहे आणि त्यांना पार करणे ही टाइपफेससह एक्सप्लोर करायची अशी एक गोष्ट होती - पत्रलेखांचे दृष्य दृष्टिकोन आहेत आणि मग ते शब्दांमध्ये कसे वापरले जातात आणि अखेरीस भाषेतही आहे.
ते म्हणतात, “टोररेट हे १ thव्या शतकाच्या सुरुवातीच्या स्लॅब सेरिफ फॉर्मवर आधारित होते,” ते म्हणतात. “टॉरेटचे अर्थ म्हणजे लोक मान्य भाषेच्या कोडच्या बाहेर जाणे. म्हणूनच जेव्हा आपण एखाद्याला तिथे बसलेले पाहिले आणि त्यांचे संभाषण चालू आहे आणि ते एकाच वेळी ‘कमबख्त शिट वँकर पिस’ म्हणत असतात तेव्हा हे खूप मनोरंजक आहे. ” बार्नब्रूकला मान्यताप्राप्त सामाजिक निकषांपेक्षा बाहेरील ‘सुसंस्कृत’ भाषण आणि भाषण यांचे हे वैशिष्ट्य दिसते. “मी टॉरेटमध्ये म्हणायचे प्रयत्न करीत होतो. शपथ देण्यासारखे शब्द आहेत जे बंदी घातलेले आहेत परंतु ते भाषेमध्ये देखील प्रकट होणे आवश्यक आहे कारण आम्ही ते अन्यथा कॅलिब्रेट करू शकत नाही. आणि मी शपथ घेण्यासारखे करतो, ”तो एका दुष्ट हसर्‍यासह म्हणतो.
